این مودم ها معمولا دارای یک پورت USB و یک پورت LAN هستند . لازم به ذکره که بعضی از مودم های سیمی ممکنه پورت USB نداشته باشن و بعضی ها هم ممکنه پورت LAN نداشته باشن .
البته مودم هایی که در دو سال اخیر به بازار اومدن بدون استثنا پورت LAN رو دارند . اگر مودمی که ین هر دو پورت USB و LAN رو داشت ، توصیه می کنم حتما از LAN استفاده کنید ! مودم های سیمی یا همون مودم Ethernet تک پورت می تونن فقط به یک کامپیوتر ( یا لپ تاپ ) وصل بشن و فقط به یک سیستم سرویس بدهند . در کل بنا به دلایلی که در بند بعدی عرض خواهم کرد من این نوع مودم ها رو توصیه نمی کنم . اگر جایی که می خواین از اینترنت استفاده کنید فقط یک سیستم داره ( مثلا خونه ) و قرار هم نیست که سیستم دومی به اینترنت متصل بشه این نوع مودم گزینه خوبیه . مودم های تک پورت سیمی ارزان ترین مدل مودم ADSL هستند . اما از اونجایی که امروزه در هر خونه ای حداقل یک تلفن هوشمند یا تبلت پیدا میشه تاکید می کنم که حتما مودم وای فای تهیه کنید !
مودم وای فای WiFi همون مودم وایرلس Wireless یا مودم بی سیم هست که از نظر من بهترین نوع مودم برای هر نوع کاربریه . هم کاربران خانگی و هم کاربران تجاری می تونن از مودم وای فای استفاده کنن . اما چرا مودم وای فای ؟ همون طور که از اسم این نوع مودم پیداست ، با مودم وای فای چنتا دستگاه ( مانند لپ تاپ ، موبایل ، تبلت ) می تونن به صورت بی سیم و هم زمان به اینترنت متصل بشن . البته تعداد دستگاه ها به میزان سرعت و پهنای باند اینترنت تون بستگی داره . مثلا اگه سرعت تون کمتر از ۲۵۶ هست توصیه میکنم بیشتر از ۳ تا دستگاه رو به مودم کانکت نکنید که اصلا جواب نمیده ! اغلب مودم های wifi دارای ۴ پورت LAN هستند . در واقع ۴ تا سیستم PC و یا لپ تاپ به صورت مستقیم می تونن به مودم وصل بشن . البته مودم های وایرلس تک پورت هم در بازار وجود دارن که نسبت به مدل های ۴ پورت ارزون تر هم هستن .
تلفن همراه یا تلفن موبایل که در فارسی گوشی موبایل هم گفته میشود، یک وسیلهٔ شخصی و قابل حمل برای ارتباط مخابراتی است.
برای استفاده از تلفن همراه باید شخص استفاده کننده که مشترک نامیده میشود، به یک شبکهٔ مخابراتی متّصل گردد. برای اتّصال به شبکه باید حساب اشتراک تلفن همراه در نزد سرویس دهنده (اپراتور) برای مشترک، ایجاد شده باشد. شبکه‌های مخابراتی تلفن عمومی در تمام دنیا با قراردادهای تجاری و شیوه‌های حسابرسی ویژهٔ خود، به هم متّصل می‌شوند و هر مشترک تلفن همراه معمولاً می‌تواند با گوشی خود، یک ارتباط تلفنی با دارندگان تلفن‌های ثابت یا همراه در هر جای زمین (مشروط به ارایهٔ سرویس در آن نقطه) برقرار کند.
قرآن کتابی است که نام بیش از 70 سوره اش از مسائل انسانی گرفته شده است و بیش از 30 سوره اش از پدیده های مادی و تنها 2 سوره اش از عبادات! آن هم حج و نماز !
کتابی است که شماره آیات جهادش با آیات عبادتش قابل قیاس نیست. این کتاب از آن روزی که به حیله دشمن و به جهل دوست لایش را بستند، لایه اش مصرف پیدا کرد و وقتی متنش متروک شد، جلدش رواج یافت و از آن هنگام که این کتاب را ــ که خواندنی نام دارد ــ دیگر نخواندند و برای تقدیس و تبرک و اسباب کشی بکار رفت، از وقتی که دیگر درمان دردهای فکری و روحی و اجتماعی را از او نخواستند، وسیله شفای امراض جسمی چون درد کمر و باد شانه و . شد و چون در بیداری رهایش کردند، بالای سر در خواب گذاشتند وبالاخره، اینکه می بینی؛ اکنون در خدمت اموات قرارش داده اند و نثار روح ارواح گذشتگانش و ندایش از قبرستان های ما به گوش می رسد،
قرآن ! من شرمنده توام اگر از تو آواز مرگی ساخته ام که هر وقت در کوچه مان آوازت بلند می شود همه از هم می پرسند " چه کس مرده است؟ "
چه غفلت بزرگی که می پنداریم خدا ترا برای مردگان ما نازل کرده است .
قرآن ! من شرمنده توام اگر ترا از یک نسخه عملی به یک افسانه موزه نشین مبدل کرده ام .
یکی ذوق می کند که ترا بر روی برنج نوشته، یکی ذوق میکند که ترا فرش کرده ،یکی ذوق می کند که ترابا طلا نوشته ، یکی به خود می بالد که ترا در کوچک ترین قطع ممکن منتشر کرده و … آیا واقعا خدا ترا فرستاده تا موزه سازی کنیم ؟
قرآن! من شرمنده توام اگر حتی آنان که تو را می خوانند و ترا می شنوند ، آن چنان به پایت می نشینند که خلایق به پای موسیقی های روزمره می نشینند اگر چند آیه از تو را به یک نفس بخوانند مستمعین فریاد می زنند ”
احسنت …! ” گویی مسابقه نفس است …
قرآن ! من شرمنده توام اگر به یک فستیوال مبدل شده ای حفظ کردن تو با شماره صفحه ، خواندن تو آز آخر به اول ،یک معرفت است یا یک رکورد گیری؟ ای کاش آنان که ترا حفظ کرده اند ، حفظ کنی ، تا این چنین ترا اسباب مسابقات هوش نکنند .
خوشا به حال هر کسی که دلش رحلی است برای تو . آنان که وقتی ترا می خوانند چنان حظ می کنند ، گویی که قرآن همین الان به ایشان نازل شده است. آنچه ما با قرآن کرده ایم تنها بخشی از اسلام است که به صلیب جهالت کشیدیم.
کسانی که با کارت های اعتباری از گاه های خارج می کنند چند نکته را مشاهده خواهند نمود:
1. دستگاه های کارت خوانی که در گاه ها هستند، علیرغم کوچکی دستگاه های مزبور دارای دو دیواره کوچک به ارتفاع ده سانتیمتر هستند تا حتی الامکان اجازه ندهد نفر پهلویی، شماره رمزی که فرد میزند را مشاهده کرده و متوجه شود
2. دستگاه های کارت خوان نه پهلوی نده، که در دسترس و نزدیکتر به محلی هستند که ار قرار دارد.
3. هیچ نده ای از شما درخواست نمیکند که کارت خود را در اختیار او قرار دهید. این موضوع جرم است.
4. مهمتر اینکه اران بشدت پرهیز دارند که کارت خود را در اختیار هرکس خصوصاً یک نده گاه قرار دهند. اران هرگز چنین نمی کنند.
5. مهمتر از همه اینکه:
هرگز امکان ندارد یک فرد و خصوصاً یک نده از شما بخواهد رمز خصوصی تان را به او بگویید.
اما در ایران همه نکات فوق متفاوت است.
اول اینکه - دستگاه های کارت خوان دیواره و لبه هایی برای دور ماندن چشم اطرافیان از رمز افراد ندارند.
دوم اینکه - دستگاه های کارت خوان اصلاً در اختیار و خدمت نده هستند و نه ار.
داخل گیشه نده هستند بنوعی که اصلا دست ار به آن نمی رسد.
سوم اینکه - ندگان با کمال خونسردی کارت شما را درخواست می کنند.
اگر از دادن کارت خودتان ابا کنید، کار غیر عادی انجام داده اید.
چهارم اینکه - برای اران ایرانی امری کاملاً عادی است که کارت خودشان را
براحتی و بدون هیچ حساسیتی در اختیار دیگران همچون ندگان قرار دهند.
پنجم اینکه - اران ایرانی بقدری با ندگان گاهها خودمانی و اهل یک خانواده هستند که
حتی رمز خصوصی شان را در اختیار ندگان قرار می دهند.
با حضور دیگران با صدای بلند رمز خود را اعلام می کنند بطوریکه نه نده که
همه حاضران کنار آن گیشه هم رمزشان را می شنوند.
اصلاً وقتی دستگاه کارت خوان نزدیک شما نیست، راه دیگری جز آنکه رمزتان را با صدای بلند اعلام کنید
تا نده آن را وارد کند وجود دارد؟
اما چرا چنین است؟
· شاید در ایران هیچکس سوء استفاده از کارت ها نمی کند.
همه آدم های خوبی هستند و اصلاً آدم ناجور در ایران نداریم.
· یا اینکه در ایران بحدی نرم افزار کارت ها پیچیده و غیر قابل سوء استفاده اند که هیچکس نمی تواند
از کارت ها رمز گشایی کند و به حساب شما دست اندازی نماید.
اما نه! واقعاً اینطور نیست.
آیا اقدامی علیه کسی که اخیراً رمز کارتهای حسابها را افشا کرده و روی اینترنت قرار داد صورت گرفت؟
و از حقوق ضایع شده مشتریان ایرانی جلوگیری شد؟
می بایستی در کشور ما دستگاه عریض و طویلی همچون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که
وظیفه اصلی اش فرهنگ سازی در کشور است، و یا صدا و سیما که دستگاهی کاملاً دولتی است و رقیبی ندارد
و وظیفه اش فرهنگ سازی است دست بکار شده و اینگونه آموزش ها را به مردم بدهند و قبل از آن، خود بانکها
تمهیدات لازم را تدارک ببینند و وظائف اولیه خود را انجام دهند. حالا که اینطور نیست. خودتان دست بکار شوید.
از همین حالا از ارائه کارت های حسابتان به دیگران بشدت پرهیز کنید.
توجه کنید که دسترسی به حساب شما نیاز به سه تا شماره دارد:
الف- ارقام 16 شماره ای که روی کارت شما بصورت برجسته درج شده است.
ب- ارقام 4 شماره ای که در پشت کارت شما بعنوان کد خصوصی درج شده است.
این شماره بیشتر در های اینترنتی مورد استفاده قرار می گیرد.
ج- ارقام 4 شماره ای که رمز شماست و معمولاً در گاه ها مورد استفاده قرار می گیرد.
اگر کسی بخواهد سوء استفاده کند بایستی سه شماره فوق را داشته باشد.
برای چنین کسی دسترسی به ارقام رمز شما (ردیف ج) در موقعی که ان را با صدای بلند اعلام کرده و یا
به نده ای می گویید تسهیل شده است.
دسترسی به ارقام پشت کارت شما (ردیف ب) نیز براحتی وقتی که کارت خودتان را به نده می دهید قابل تحصیل است.
می دانید که مشاهده و حفظ کردن این چهار رقم کار سختی نیست.
و اما ارقام 16 شماره ای روی کارت کمی سخت است.
برای این کار نده خطاکار یا بایستی دستگاهی داشته باشد تا بلافاصله از کارت شما عکس بگیرد
و یا اینکه خودش را زیاد به سختی نیندازد. بعد از انکه مبلغ شما به حساب بانکی اش واریز شد،
آن نده خطاکار به صورت حساب بانکی خودش مراجعه نموده و بسادگی با تطبیق مبلغ شما، شماره کارت شما را
بر روی صورت حسابش مشاهده کند.
بنابراین دست بکار شوید و از این پس همگی سعی کنیم:
کارت بانکی مان را خودمان در دستگاه کارت خوان بکشیم،
وخودمان رمز را وارد کنیم
فرهنگ سازی کنیم و این ایمیل را به هر کس که علاقه دارید بفرستید.
درباره این سایت